Kerstmis en Nieuwjaar in Rusland

Kerstmis

De Russische orthodoxe Kerst wordt volgens de Gregoriaanse kalender op 7 januari gevierd  als feest van de vrede. De kerstperiode wordt beschouwd als een periode voor zelfbezinning en meditatie. Op kerstavond gaan we naar de kerk voor een middernachtmis en blijven we daar de hele nacht staan, terwijl we door brandende kaarsen omring worden en we naar kindergezang luisteren. 

Op kerstavond beginnen we pas te eten, wanneer de eerste ster in de hemel verschijnt. Daarna proeven we van traditionele vegetarische gerechten– een zoete Kutja dat met tarwegranen, noten en vruchten wordt klaargemaakt en en Vzvar – drank, gemaakt van gedroogd fruit en honing.

Sinds mensenheugenis passeren door straten riazjenye – verklede mensen - die toneelstukjes over Kerstmis opvoeren:

Ook Russische meisjes willen hun tijd niet verliezen en houden zich bezig met waarzeggerij over hun toekomstige bruidegom. Ze gieten langzaam was in het water, verbranden gekreukt papier of kijken in de spiegel: wat brengt de toekomst?

Nieuwjaar

Oud en Nieuw kan je in Rusland meermaals vieren : in negen Russische tijdzones, om te beginnen, en twee keer in hetzelfde jaar - op 1 januari , volgens de “nieuwe” Gregoriaanse kalender, ingevoerd door tsaar Peter de Eerste , en twee weken later , op 14 januari, volgens de oudslavische kalender. Met andere woorden, het feest duurt lang! Het Oud en Nieuw is in Rusland geliefd, men wacht er lang op en bereidt zich er uitgebreid op voor. Het wordt gevierd in de vriendenkring, met cadeaus en met veel enthousiasme. Kerstbomen worden in elke woning geplaatst en rijkelijk versierd met kerstdecoratie die dikwijls de nationale geschiedienis weerspiegelt. Hieronder ziet u kerstversiering uit het Sovjettijdperk:

Na een uitgebreide maaltijd  wordt er gedanst tot in de late uurtjes. Een van de tradionele nieuwjaarsdansen is de letkajenka- dans die in 1966 uit Finland kwam en meteen door groot en klein geliefd werd :

In de eindejaarsperiode worden tochten met een trojka georganiseerd, in het winterbos wordt er gebarbecued en er worden muziekshows opgevoerd met als hoofdpersonages Ded Moroz en Snegoerotsjka, een sneeuwmeisje dat tot leven kwam en hem assisteert: 

Ongeduldig wachten Russische kinderen op de komst van Ded Moroz (Opa Vorst). Ze hopen op verrassende cadeautjes - snoep, mandarijntjes of speelgoed – die hij uit zijn zak haalt.  Vergeet niet dat  je een cadeau moet ‘verdienen’: je mag een liedje zingen, een gedicht voordragen of een leuk dansje dansen.  De kinderen zijn dan ook druk bezig met het leren van dansen, liedjes en gedichten over de kerstboom, over de mooie Russische winter en de winterpret. 

Kerstmis in Ecuador

The Pase del Niño in Ecuador

If you’re in Ecuador in December, don’t miss the celebrations that culminate in the Pase del Niño Viajero, considered to be the largest and best Christmas pageants in all of Ecuador. Children form a large part in the festivities honoring the traveling Infant Jesus.

The origin of this religious festival is in the early 1960s when a statue of the Christ Child was taken to Rome to be blessed by the Pope. When the statue returned, someone in the watching crowd called out, “Ya llegó el Viajero!" and the statue became known as the Niño Viajero.

Today, Christmas festivities begin earlier in the month with Novenas, masses and events recalling the  of Mary and Joseph to Bethlehem. The highpoint of the celebrations is the festival of the traveling Infant Child, the Pase del Nino Viajero on December 24. It’s an all-day affair, with a parade that illustrates the journey of Joseph and Mary. Led by the guiding star, and accompanied by angels, the Three Kings, officials, shepherds and huge numbers of costumed children. The Niño is then taken to the cathedral for religious services honoring the birth of Christ.

There are floats illustrating religious themes as well as the principal float carrying the Niño Viajero, borne by clerics. Along with the religious nature of the procession, there is also the native influence. Horses and llamas, carrying local products, chickens and sweets march together with musicians, creating a rich, colorful and musical display.

An Ecuadorian tradition, the New Year's Eve burning of the año viejo dummies

One of Latin America’s most colorful -- and bizarre -- traditions is the year-end burning of the dummies. When the clock ticks over to the New Year, an observer with a good vantage point will behold an otherworldly sight of thousands of burning dummies and a sky filled with smoke and fireworks.

The dummies, called año viejos because they represent the old year, are made of cloth and filled either with sawdust, ground cardboard, straw, or leaves. Others are made of paper maché. Dummy faces are masks representing everyone from presidents and city councilmen to wayward family members. Most of the masks are paper maché and hand-made, although some are manufactured plastic. The dummies' stuffing often contains firecrackers and, occasionally, Chinese rockets, which are set off during the immolations. These sacrificial offerings do not go gently into that good night.

The meaning of the event seems simple enough: out with the old and, we can assume, in with the new. It's the symbolic catharsis and purification. For good measure, many celebrants jump over the burning or smoldering dummies three times at midnight.

Although politicians are popular dummies and Presidents Rafael Correa and Barak Obama will burn hundreds of times during the night, some are of friends and family members of the cremators. Many burnings aren't simply acts of "good-riddance," but are conducted with hopes of cleansing bad habits. One dummy seated on the doorstep of a street wears the sign: “Please don’t burn me. I promise to get a job next year.”

According to Ecuadorian writer Juana Córdova Pozo, "This tradition is a powerful feature of our culture. For us, it is an important act of renewal. It helps us to partly erase the past, both the good and bad. We are leaving things behind that must be left behind.”

She adds: "For many, the fire is a symbolic element that has the ability to scare off evil –- which we literally see vanishing in the smoke.”

Sinterklaas

          Heel binnenkort, op zes december, vieren we in België en Nederland Sinterklaas, het feest van de beschermheilige van de kinderen. Op die dag komt Sinterklaas met de stoomboot uit Spanje aan en brengt speelgoed en lekkers mee.

Sinterklaas of Sint-Nikolaas was een katholieke bisschop in Klein-Azië, dat tegenwoordig Turkije heet, maar die vaak op zakenreis naar Italië ging. Italië maakte toen nog deel uit van het machtige en rijke Spanje. Mensen in de lage landen dachten bijgevolg dat de Sinterklaas uit Spanje kwam. Net als alle rijke mannen uit zijn tijd reed de Sint op een schimmel of een wit paard en dat doet hij nog altijd. Ook al is Sinterklaas heel rijk, hij blijft bescheiden. Sinterklaas duwt liever de cadeautjes en al het lekkers ‘s nachts door de schoorsteen dan die persoonlijk aan de kinderen te geven. Zwarte Piet helpt Sinterklaas bij het vele werk. Zwarte Piet draagt de kleren van een 16de-eeuwse page of bediende. Pages waren de persoonlijke dienaren van hooggeplaatste heren.

Voor de kinderen ‘s avonds gaan slapen, plaatsen ze hun schoen en leggen lekkere dingen voor Sinterklaas en Zwarte Piet klaar. Sinterklaas krijgt een glas bier of een glaasje jenever, Zwarte Piet een glas water en het paard van Sinterklaas wortels of een paar klontjes suiker. In ruil daarvoor legt Sinterklaas chocolade, sinaasappels, peperbollen (Nederland), ‘pic-nicjes’ (Vlaanderen), mandarijnen en speculoos in de schoenen van de kinderen. Aangezien elk kind zijn eigen schoen heeft, kan Piet zich niet vergissen bij het uitdelen van de cadeaus. Die cadeaus zitten in de zak van Zwarte Piet. Wanneer kinderen zich niet gedragen, dreigen ouders ermee dat Zwarte Piet ze in zijn zak zal meenemen. Bij mijn weten is dat echter nog nooit gebeurd. Stoute kinderen kunnen ook van de roe krijgen. Met de roe veegt Zwarte Piet eerst het roet van de schoorsteen weg. Door de Jaren heen is Zwarte Piet al zo vaak door de meest smerige schoorstenen gegleden dat hij er helemaal zwart van ziet. Niemand weet of Zwarte Piet echt zwart is of dringend een schrobbeurt nodig heeft.

Het enige en echte adres van Sinterklaas is

Sinterklaas

Spanjestraat 1

0612 Hemel

          Very soon, on the sixth of December, Sinterklaas, the patron saint of the children, brings the children in Belgium and The Netherlands toys and sweets from Spain.

Sinterklaar or Saint Nicholas was a catholic bishop of Myra, part of modern-day Turkey, who often travelled to Italy that was part of the powerful and rich Spanish empire. For that reason, people from the Low Countries believed that the saint was born in Spain. Sinterklaas also rides a grey horse, a privilege that was reserved for wealthy men at the time. Rich he may be, the saint is also modest. He prefers, for instance, to push the presents and sweets through the chimney than giving the presents to the children in person. Zwarte Piet gives Sinterklaas a hand. Sinterklaas’ assistant is black and wears the clothes of a sixteenth-century servant.

Before children go to bed at night, they put tasty things in their shoes for Sinterklaas and Zwarte Piet. They give a glass of beer to Sinterklaas, Zwarte Piet gets a glass of water and Sinterklaas’ horse gets carrots or some lumps of sugar. Sinterklaas gives the children chocolate, oranges, ‘peperbollen’ (Dutch biscuits), ‘pic-nicjes’ (Flemish Biscuits), ‘speculoos’ (a kind of biscuit) and mandarins. As each child has its own shoe, Zwarte Piet can never make a mistake, when he hides the sweets. Zwarte Piet carries those sweets in a large bag. When children do not behave as they should, parents threaten that Zwarte Piet will put them in his large bag and take them with him. As far as I know, this has never happened before.

Naughty children can also be beaten with the ‘roe’, an object that Zwarte Piet uses to clean the chimney before he climbs into it. Through the years, Zwarte Piet has passed so many times through the chimney that no one knows what the real colour of his skin is.

The one and only address of Sinterklaas is:

Sinterklaas

Spanjestraat 1

0612 Heaven

          Muy pronto, el seis de diciembre, celebramos San Nicolás en Bélgica y Holanda, la fiesta del santo patrón de los niños. Ese día Sinterklaas llega en barco desde España trayendo juguetes y golosinas.

San Nicolás fue un obispo católico en Asia Menor, en lo que actualmente se denomina Turquía, pero a menudo iba en viaje de negocios a Italia. Italia era en ese entonces todavía parte del poderoso y rico reino de España. Por consiguiente, los habitantes de los Países Bajos, creían que San Nicolás venía de España. Por ejemplo, San Nicolás monta un caballo blanco, porque todos los hombres ricos de su tiempo montaban uno. A pesar de que San Nicolás era muy rico, era un hombre muy modesto. San Nicolás prefiere dejar regalos a los niños durante la noche a través de la chimenea, que entregárselos personalmente. Zwarte Piet es su ayudante fiel en este duro trabajo. Zwarte Piet es un moro - otra palabra para negro - y lleva la ropa de un paje o sirviente del siglo XVI. Los pajes eran sirvientes personales de los hombres importantes.

Los niños, por la noche, antes de ir a dormir , colocan sus zapatos cerca de la chimenena y ponen cosas ricas para San Nicolás y Zwarte Piet. San Nicolás  recibe una cerveza o una copa de ginebra, Zwarte Piet un vaso de agua , y el caballo de San Nicolás  zanahorias o un par de terrones de azúcar . A cambio de ésto, San Nicolás deja en los zapatos de los niños chocolate, naranjas, peperbollen (una golosina tradicional en Holanda en este período ), ‘ pic - nicjes ' (una golosina tradicional en Flandes en este período) y mandarinas . Dado que cada niño coloca su propio zapato , Zwarte Piet no se puede confundir en la entrega de los regalos. Estos regalos están en el saco de Zwarte Piet . Cuando los niños no se comportan , los padres amenazan que Zwarte Piet se los llevará en su saco. Sin embargo, que yo sepa, , esto nunca ha ocurrido . Los niños traviesos también pueden recibir un varillazo. Con esta varilla, Zwarte Piet limpia primero el hollín de la chimenea. A lo largo de los años, Zwarte Piet se ha deslizado tan a menudo en las chimeneas más sucias, que se ve completamente negro . Nadie sabe si Zwarte Piet es realmente negro o urgentemente necesita un baño.

La única y verdadera dirección de San Nicolás es:

San Nicolás

Calle España 1

0612  Cielo

          Синтерклаас или праздник Св. Николая

Совсем скоро, а точнее  шестого декабря, в Бельгии и Голландии  отмечают день Св. Николая или праздник Синтерклааса, защитника  всех детей. Считается, что в этот день Синтерклаас торжественно прибывает  на пароходе из Испании и привозит с собой огромное количество сладостей и игрушек!  

Когда-то Св. Николай  жил в Малой Азии, теперешней Турции, и был католическим епискомом. Поскольку он часто отправлялся по делам в Италию, являвшейся в те времена частью могучей и процветающей Испании, у голландцев сложилось впечатление, что Синтерклаас был испанцем. Обычно Синтерклаас передвигается верхом на белой лошади, потому что прежде богачи разъезжали на лошадях белой или белоснежной масти. И все-таки, несмотря на богатство,  Синтерклаас отличается большой долей скромности: привезенные подарки он предпочитает вручать детям не собственноручно, а проталкивать их по ночам в печные трубы жилищ, При этом ему оказывает всевозможную помощь Черный Петр – Зварте Пит, по-другому мавр, разряженный в одежды пажа - прислужника  16 века. Пажи прислуживали прежде богатым высокопоставленным господам.

Накануне праздника, перед  тем, как идти  спать, дети выставляют свою обувь на видные места и выкладывают  лакомства  для Св. Николая и Черного Петра. Обычно Синтерклас получает стакан пива или стопочку можжевеловой настойки «женевера», в то время, как Черному Петру предлагается выпить стаканчик воды, а лошади Синтерклааса – погрызть морковку или кусочек сахара.  В обмен на предложенное угощение Синтерклаас оставляет в подарок шоколад, апельсины, традиционное пряное печенье «пепперболлен»  - в Голландии, или сухое фигурное печенье «пикник»  - во Фландрии. Детская обувь наполняется мандаринами. Из-за того, что в ожидании подарка дети выставляют свои собственные ботинки, Черный Петр может без труда разобраться, кому какой подарок предназначается. Все подарки Черный Петр хранит в большом мешке. Непослушных детей  родители пугают о том, что Черный Петр заберет их с собой в мешке.   Но, насколько мне известно, в мешок никто ни разу не был посажен. Непослушным предсказывают также порку метлой, которой Черный Петр время от времени выметает дымоход.  За прошедшие годы Черный Петр столько налазился по дымоходам, что почернел окончательно! Теперь уже никому неизвестно, был ли  Петр с самого начала черным, или ему давно пришла пора хорошенько помыться? 

Самый правильный, настоящий почтовый адрес Синтерклааса указан ниже:

0612 Небеса

Ул. Испанская 1

Синтерклаасу.